Zajęcia podstawowe

Kontakt z językiem obcym w przedszkolu daje dzieciom szanse nabycia pozytywnych doświadczeń i rozwinięcia motywacji do nauki w późniejszej edukacji szkolnej.

Zajęcia językowe w przedszkolu przyczyniają się do rozbudzania ich świadomości językowej i wrażliwości kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych na dalszych etapach edukacyjnych.

Doświadczenia związane z wczesnym wprowadzaniem języka obcego w instytucjach edukacyjnych potwierdzają, że skuteczność uczenia się przez dzieci kolejnego języka zależy od warunków, jakie im się stworzy.

Zajęcia pozwalają wykształcić u dzieci koordynację ruchową, poprzez ćwiczenia fizyczne w połączeniu z bodźcami dźwiękowymi. Nauczyciel rytmiki uczy dzieci poznawania cech dźwięków – wysokości, czasu trwania. Przekazuje umiejętności odtwarzania rytmu, tempa i metrum. Z czasem dzieci potrafią nazwać dźwięki niskie i wysokie, ciche i głośne, wolne i szybkie.

Zajęcia rytmiczne mają wpływ na zdolności muzyczne dzieci i na ich sprawność fizyczną oraz umysłową. Poprawiają pamięć wzrokową i słuchową, koordynację ruchową dzieci oraz przygotowują przedszkolaków do przyszłych występów publicznych. Dzieci uczą się piosenek, prostych układów tanecznych i wzbogacają swoją wiedzę o otaczającym ich świecie.

Rytmika w przedszkolu sprawia, że dzieci zyskują umiejętność pracy w grupie, grają na prostych instrumentach muzycznych i mają kontakt z muzyką na żywo.

Logorytmika to zajęcia polegające na połączeniu terapii logopedycznej z rytmiką, aby oddziaływać na sferę słuchową, słuchowo-ruchową i ruchową dzieci, a tym stymulować ich harmonijny rozwój. Głównym założeniem metody rytmiki jest ścisły związek ruchu z muzyką.

Zajęcia polegające na połączeniu terapii logopedycznej z rytmiką, aby oddziaływać na sferę słuchową, słuchowo-ruchową i ruchową dzieci, a tym stymulować ich harmonijny rozwój. Głównym założeniem metody rytmiki jest ścisły związek ruchu z muzyką.

Dzieci poprzez naśladowanie uczą się sprawnie wykonywać ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne i słuchowe w celu nabywania nawyków artykulacyjnych oraz ruchowych dla  doskonalenia koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej. Do tego wkomponowane są ćwiczenia muzyczno – ruchowe.

Głównym celem jest korygowanie wad mowy i zaburzeń słuchu, a przy tym uwrażliwienie na cechy wspólne muzyki i mowy, takie jak: rytm, melodia, tempo, dynamika i barwa dźwięku. Korygowanie i stymulowane pracy całego ciała.

Zajęcia logorytmiczne: rozwijają umiejętność sprawnego wykonywania makro- i mikro- ruchów, poomagają w orientowaniu się w schemacie własnego ciała i w przestrzeni, sprzyjają poprawie koncentracji uwagi, stymulują myślenie i mowę, uczą zdyscyplinowania i umiejętności pracy w grupie.

Podstawową działalnością na zajęciach jest zabawa. Wtedy, w sposób naturalny dzieci uczą się i rozwijają. Zajęcia logorytmiczne mają formę pracy zarówno zbiorowej, jak i indywidualnej, w zależności od potrzeb. Przygotowane zestawy ćwiczeń i zabaw są dostosowane do poziomu sprawności narządów artykulacyjnych oraz sprawności motoryki małej i dużej.

Zabawy ruchowe i ćwiczenia gimnastyczne w przedszkolu mają szczególne znaczenie, ponieważ związane są z wszechstronnym rozwojem. Rozwój sił fizycznych, aktywności, wytrzymałość idzie w parze z rozwojem dyscypliny i śmiałości dziecka. Te cechy zaczynamy rozwijać od najwcześniejszych lat.

Dziecko w wieku przedszkolnym znajduje się w okresie, w którym zachodzą ważne procesy rozwojowe, dlatego zabawy ruchowe i ćwiczenia gimnastyczne mają duże znaczenie. W budowie i funkcjonowaniu dziecka są różnice bardziej lub mniej zauważalne. Organizm dziecka przechodzi przez różne formy rozwojowe, kręgosłup i kościec są słabe, klatka piersiowa elastyczna, mięśnie wiotkie, skóra łatwo ulega uszkodzeniom. Delikatny układ nerwowy powoduje, że dziecko szybko się męczy. Te specyficzne cechy wymagają specjalnej troski. Każda metoda pedagogiczna czy zajęcia z dziećmi, każda zabawa, muszą być rozpatrywane z punktu widzenia wpływu na rozwój psychiczny dziecka. W przedszkolu zwraca się szczególną uwagę na kształtowanie postawy dziecka poprzez stałe wymaganie poprawnych ruchów podczas chodu, biegu, zabawy, ćwiczeń itd. Ćwiczenia gimnastyczne i zabawy ruchowe w przedszkolu zaspokaja duże potrzeby ruchowe dziecka, rozwija jego sprawność użytkową i ruchową. Ruchy dziecka stają się bardziej skoordynowane, harmonijne, szybsze.

Metodą ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne. Jest to świetna zabawa, podczas której dziecko nabiera pewności siebie, poznaje swojej możliwości, uczy się dobrze czuć we własnym ciele i budować relacje. Świetna forma zajęć grupowych, rozwijająca nasze dzieci pod każdym względem.

Prowadzenie ćwiczeń tą metodą ma na celu stworzenie dziecku okazji do poznania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia własnej siły, sprawności i w związku z tym możliwości ruchowych. Dzięki temu dziecko zaczyna mieć zaufanie do siebie i zyskuje poczucie bezpieczeństwa. Podczas ćwiczeń uczestnik terapii poznaje przestrzeń, w której się znajduje, przestaje ona być dla niego groźna, czuje się bezpieczniej, staje się aktywny i przejawia większą inicjatywę.

Ćwiczenia odbywają się w parach lub w grupie, mogą w nich uczestniczyć rodzice (obecność rodzica lub terapeuty jest niezbędna, jeśli dziecko jest mniej sprawne ruchowo) lub rodzeństwo, co sprawia, że dziecko czuje się bezpiecznie i chętnie ćwiczy. Wiele ćwiczeń na zajęciach prowadzonych metodą Weroniki Sherborne stanowi dla dzieci dużą atrakcję i wesołą zabawę w grupie, stwarza możliwość do twórczego działania oraz pobudza spontaniczność i aktywność własna dziecka.

Glottodydaktyka ojczystojęzyczna (zwana popularnie także „metodą Rocławskiego” lub „metodą klockową”) to system edukacyjny stworzony przez wybitnego polskiego językoznawcę, prof. Bronisława Rocławskiego, specjalistę w dziedzinie edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. System ten ma silne podstawy naukowe, opiera się na rzetelnych badaniach, które prof. Rocławski rozpoczął w latach 70-tych ubiegłego stulecia.

Glottodydaktyka jest metodą przygotowującą już bardzo małe dzieci do nauki czytania i pisania, dającą rewelacyjne efekty. Naukę czytania, a właściwie przygotowania do czytania i pisania należy rozpocząć jak najwcześniej. Zainteresowanie dziecka literami pojawia się już w drugim roku życia, w trzecim dziecko już bardzo chętnie bawi się klockami z literkami. Rozpoczynając naukę czytania i pisania należy wyjść od opanowania syntezy i analizy fonemowej (głoskowej) wyrazów, należy zadbać o stan pamięci słuchowej sylab i głosek oraz pamięci wzrokowej liter.

Program nauki czytania i pisania zaproponowany w tej metodzie daje szansę na indywidualne podejście do dziecka. Każde dziecko ma własny, indywidualny rytm i tempo rozwoju umysłowego, społeczno-emocjonalnego i fizycznego, dlatego powinno być traktowane indywidualnie. Celem działań nauczyciela winno być osiągnięcie przez dziecko jak największej sprawności analizatora słuchowego, wzrokowego i kinestetyczno-ruchowego.

Edukacja plastyczna od pierwszych chwil życia wpływa na optymalny rozwój całego organizmu. Stymulując receptory wpływamy na rozwój połączeń nerwowych w mózgu. Im jest ich więcej tym „łatwiej” nam się myśli, tym sprawniej przebiegają wszelkie procesy analizy i syntezy w umyśle zarówno małego dziecka jak i osób dorosłych.

• wspieramy rozwój zmysłów,
• wspomagamy budowanie ich świadomości ciała i przestrzeni,
  dbamy o usprawnienie ruchowe ,
• wpływamy na rozwój mowy (ośrodki w mózgu odpowiedzialne za mowę są usytuowane blisko ośrodków odpowiadających za małą motorykę – czyli pracę dłoni),
• poprzez wspólne działania pogłębimy nasz kontakt emocjonalny z dziećmi – budujemy w ten sposób ich poczucie bezpieczeństwa.
• Wspieramy rozwój poznawczy – opisujemy elementy świata, pokazujemy proces przemian substancji oraz związki przyczynowo – skutkowe.

Zabawy sensoryczne to mnogość faktur, tekstur oraz cała paleta ekologicznych barw. Dzięki wprowadzeniu działań sensorycznych w pracy z dziećmi wpływamy na rozwój ich kreatywności oraz twórczego myślenia, a także poszerzamy zakres ich słownictwa.